Εκεί εκστασιάστηκα.
Ήταν η δεύτερη φορά μετά το last express που ένα παιχνίδι με έκανε να νιώσω τόσα πολλά συναισθηματα. Το βρήκα εξαιρετικό . Πολλοί βέβαια βιάστηκαν να το θάψουν για to gameplay και για την έλλειψη γρίφων . Κατα την προσωπική μου άποψη , όμως δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο εκεί. Το dreamfall προσπάθησε να φέρει νέα πνοή στο είδος , να το εξελίξει , προσθέτωντας νέα στοιχεία. Ισως με κάποια από αυτά να μην συμφωνω αλλά τουλάχιστον είδα κάτι διαφορετικό που στο συνολό του με αποζημίωσε με το παραπάνω και θα το θυμάμαι σαν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ για να μην πω το καλύτερο.
Αυτό που λείπει από τα σημερινά adventures πιστεύω είναι η φρεσκάδα, οσον αφορ΄΄α τον τεχνικό τομέα.... ειδικά αυτός χειρισμός πια.... μυρισε ναφθαλίνη . ....εδω και 15 χρόνια τα ίδια και τα ίδια . Όταν βλεπω , διαβάζω για τους νέους τίτλους next gen παιχνιδίών που κατακλύζουν σημερα την αγορά , αναφέρω χαρακτηριστικά τα assasisns creed , Crysis , Witcher, GTA 4 ή ακομα και παλιότεροι τίτλοι όπως τo fear η ακόμα και το doom 3 με τις απο κινηματογράφο cutscenes , τα ειδικά εφέ , τα εξαιρετικά γραφικά , ΄την ρεαλιστική απόδοση των χαρακτήρων, μου έρχεται η φράση "που πας ρε καραμήτρο" . To είδος χρειάζεται αλλαγές , εξέλιξη , στην αρχή σίγουρα δεν θα συμφωνήσουμε είναι σιγουρο , θα υπάρχουν ενστάσεις μέχρι να βρεθεί η χρυσή τομή.
Στο κάτω κάτω ποια επανάσταση έγινε "αναίμακτα".
Από την άλλη βέβαια τα adventures (ένα μέρος τουλάχιστον)εχουν εξελιχθεί αρκετά κατά την γνώμη μου σε άλλους τομείς όπως στην ανάπτυξη και δημιουργία χαρακτήρων με συναισθήματα ,με υπόβαθρο.... χαρακτήρων που έχουν υπόσταση και δεν αποτελούν απλά ένα μοχλό για να προχωρήσει η εκάστοτε ιστορία. Συγκρίνοντας το παρόν με το παρελθόν θεωρώ ότι παρόλο που δεν ¨εχω παίξει αρκετά σύγχρονα adventures , τα περισσότερα με παρέσυραν στους κόσμους τους , με έκαναν να ταυτιστώ με τους ήρωες . Ισως μεγαλώνοντας άλλαξαν οι απαιτήσεις μου... δεν ξέρω ... καποτε ενθουσιαζόμουν με τους κόσμους του myst, του riven ,απολαμβανα την επιλύση ενός γρίφου με τον οποίο θα έσπαγα το κεφάλι μου για ώρες , τώρα δεν θα μπορούσα με τίποτα να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. Πλεόν επιζητω δυνατή υπόθεση ,ανθρώπινους χαρακτήρες σε συνδυασμό πάντα με τα στοιχεία που σηματοδοτούν τα adventures οπως γρίφοι, αναζήτηση συγκεντρωση στοιχείων.Σαφώς και το είδος δεν έχει πεθάνει ... όταν απο το 2003 μέχρι σήμερα έχω να θυμηθώ adventures τα οποία με εξέπληξαν τόσο ευχάριστα και κάπου παρακάτω με ώθησαν να προβώ στην δημιουργία του Destiny .Ϊσως ποσοτικά να υστερούν, αλλα ποιοτικά μπορούν να αναμετρηθούν επί ισοις όροις με παλιοτερους τίτλους που άφησαν εποχή. Τα καλύτερα δεν τα έχουμε δει ακόμα , είμαι σίγουρη
